O Estaño

Elemento químico, de símbolo Sn, número atómico 50 e peso atómico 118.69. Forma composto de estaño (II) ou estañoso (Sn2+) e estaño (IV) ou estánico (Sn4+), así como salgues complexas do tipo estanito (M2SnX4) e estanato (M2SnX6).

Fúndese a baixa temperatura; ten gran fluidez cando se funde e posúe un punto de ebulición alto, é suave, flexible e resistente á corrosión en moitos medios. Unha aplicación importante é o recubrimiento de envases de aceiro para conservar alimentos e bebidas. Outros empregos importantes son: aliaxes para soldar, bronces, pletres e aliaxes industriais diversas. Os produtos químicos de estaño, tanto inorgánicos como orgánicos, utilízanse moito nas industrias de galvanoplastia, cerámica e plásticos, e na agricultura.

O uso do estaño comezou no Próximo Oriente e os Balcáns ao redor do 3000 a. C., utilizándose en aliaxe co cobre para producir un novo metal, o bronce, dando así orixe á denominada Idade de Bronce. A importancia do novo metal, co que se fabricaban armas e ferramentas máis eficaces que as de pedra ou de óso habidas ata entón, orixinou durante toda a Antigüedad un intenso comercio a longas distancias coas zonas onde existían xacementos de estaño.

O uso do estaño comezou no Próximo Oriente e os Balcáns ao redor do 3000 a. C., utilizándose en aliaxe co cobre para producir un novo metal, o bronce, dando así orixe á denominada Idade de Bronce. A importancia do novo metal, co que se fabricaban armas e ferramentas máis eficaces que as de pedra ou de óso habidas ata entón, orixinou durante toda a Antigüedad un intenso comercio a longas distancias coas zonas onde existían xacementos de estaño.

O estaño ten unhas serie de usos como son:

• Úsase como protector do ouro, do aceiro e de diversos metais usados na fabricación de latas de conserva.
• Tamén se usa para diminuír a fraxilidade do vidro.
• Os compostos de estaño úsanse para fungicidas, tinguiduras, dentífricos e pigmentos.
• Úsase para realizar bronce, aliaxe de estaño e cobre.
• Úsase para a soldadura branda, aleado con chumbo.

                                                                                  Por Fran Martínez Feijoo