Secuencia de Fibonacci

O número áureo Φ equivalente a aproximadamente 1,618, é un número que é moitas veces atopado na natureza e logra producir que a natureza sexa esteticamente agradable á vista. É por isto que o ser humano imitou esta proporción tan agradable para lograr un alto grao estética no que crean.



Así, é como a música tamén foi influenciada por esta proporción sexa por azar ou por intención das persoas que se dedican á música en calquera forma. É desta maneira como o número áureo e as sucesións de Fibonacci son tomadas moi en conta na construción de intrumentos musicais. Como exemplo disto téñense intrumentos moi coñecidos que utilizan estas relacións para a súa construción (violíns,pianos, etc.)

Imaxe obtida de: AQUÍ

O primeiro é o piano que se atopa constituído por sete oitavas ordenadas de forma crecente de graves a agudas. Unido a isto, o primeiros seis números da Sucesión de Fibonacci figuran en cada oitava do piano, a cal consiste en 13 teclas, onde se teñen 8 teclas brancas e 5 teclas negras ( agrupadas en grupos de 2 e 3 teclas).Como outro aspecto, a sucesión de Fibonacci e o número áureo Φ produciron unha importante influencia nas melodías musicais, principalmente na súa harmonía e o son agradable ao oído humano.

 Así, pódense mencionar varios exemplos de importantes músicos que utilizaron estas proporcións, por azar ou cunha gran intención de lograr un efecto agradable nas persoas, para crear as súas melodías. Entre estes exemplos téñense:

• En varias sonatas para piano de Mozart, a proporción entre o desenvolvemento do tema e a súa introdución é a máis próxima posible á razón áurea.

• Aínda que non se sabe con precisión que Beethoven estivese ao tanto disto, pero na súa quinta sinfonía, distribúe o tema seguindo a sección áurea Φ.

 Agustín Gallego Gómez