En febreiro do ano 2016, os físicos do Observatorio de Detección de Ondas Gravitacionais (Ligo, polas súas siglas en inglés) confirmaron a existencia das ondas gravitacionais, non unha, senón dúas veces. Trátase dun descubrimento fundamental sobre a natureza da nosa realidade. Lembremos de que se trata este feito.
Normalmente estamos familiarizados co concepto de tempo e espazo, é dicir o colector de catro dimensións no que vivimos. Pero resulta que o espazo-tempo non é unha caixa ríxida. É un océano en movemento, con ondas subatómicas vivas. Esta é a teoría da relatividade especial que Einstein propuxo pero que nunca se puido demostrar, ata este ano.
Segundo esa teoría, o universo está cosido por unha rede de espazo-tempo que se deforma cando se lle pon encima unha masa. As ondas gravitacionales ocorren cada vez que un corpo masivo móvese e deforma esa rede. Como resultado, o espazo e o tempo se deforman onde e cando pasan esas ondas (case como o que pasa cando Homero chega á terceira dimensión).
O que máis impresiona deste descubrimento é que lle tomase cen anos aos humanos demostrar a teoría, e máis aínda, que un mozo de 20 anos imaxinásea na súa mente. Mira neste vídeo unha explicación das ondas gravitacionais. (habilita os subtítulos en español).
Un dos túneles do LIGO, Wikipedia
.
Mira neste vídeo unha explicación das ondas gravitacionais(habilita os subtítulos en español).
AGUSTÍN GALLEGO GÓMEZ
No hay comentarios:
Publicar un comentario