A biotecnoloxía vermella engloba todos os usos da biotecnoloxía aplicadas ás ciencias médicas. Neste caso, a biotecnoloxía úsase para producir antibióticos, para desenvolver vacinas ou para o desenvolvemento de enxeñería xenética que servirá para curar enfermidades a través de terapia xenética.
Hai moitas proteínas cun alto interese médico e económico, como antibióticos, encimas, hormonas (insulina, hormona do crecemento, eritropoyetina, ), vacúas (vacinas comestibles), proteínas sanguíneas (seroalbúmina, factores de coagulación, ), interferón, e un longo etcétera. Dando un paso máis entramos no campo da nano-Biotecnoloxía mediante o cal se pode acceder a novos tratamentos locais, que non afectan o organismo enteiro, por exemplo nos transplantes de medula ósea, a investigación con células nai, a terapia xenética, o cancro ou a hemólisis. Desta forma resulta posible traballar con sistemas de diagnóstico cada vez máis diminutos para seleccionar células determinadas. Así, por exemplo, no tratamento do cancro de mama, coa axuda de partículas magnéticas pódense eliminar células malignas illadas e a paciente evitaría así unha intervención cirúrxica. A nano-Biotecnoloxía considérase a ciencia crave do século XXI, que promete progresos revolucionarios e novas terapias. Por exemplo, unha das principais vías de investigación actuais é a de marcar xeneticamente ás células tumorales dun cancro para que o organismo recoñézaas como estrañas e poida loitar contra elas. Esta técnica pódese aplicar en enfermidades con alta incidencia, co beneficio que iso reporta, como cancro (melanoma, ril, ovario, colon, leucemia, pulmón, fígado, próstata), fibrosis quística, hipercolesterolemia, hemofilia, artrite reumatoide, diabetes ou VIH.
Gonzalo Carrajo Mariño.
No hay comentarios:
Publicar un comentario