Tamén chamada como Biotecnoloxía mariña, é un
término utilizado para describir as aplicacións da Biotecnoloxía en ambientes
mariños e acuáticos, aun nunha
fase temprana de desarrollo, as súas aplicacións son prometedoras para a agricultura, coidados
sanitarios, cosméticos e produtos alimentarios. A biotecnoloxía azul
ocupase de a aplicación de métodos moleculares e biolóxicos aos organismos
mariños e de auga doce. Isto implica o uso de estes organismos, e seus derivados,
para fins tales como aumentar a oferta de produtos do mar e a seguridade, o
control da proliferación de microorganismos nocivos transmitidos pola auga e o
desarrollo de novos medicamentos.
Acuicultura: Consiste en la cría o cultivo de organismos acuáticos con miras a su maior produción. Para elo é necesario un estudio minucioso da forma de cultivo e engorde, cría, dietas e patróns alimenticios, patoloxías, consecuencias no entorno, etc. Por exemplo, as microalgas poden proporcionar una fonte de alimento fresco para las especies cultivadas. De este modo, se podrán obter dietas máis adaptadas para las especies cultivadas que permitan mejorar la productividade e a calidade das mesmas.
Novas fontes: O mar, unha das zonas menos coñecidas do planeta, é unha fonte potencial de novas especies e moléculas con capacidades terapéuticas, cosméticas, novas fontes de enerxía; novos alimentos e modelos para a descontaminación medioambiental o bioremediación; biomateriais e estruturas biodegradables…
Por Fran Martínez Feijoo
No hay comentarios:
Publicar un comentario